Jubileusz Siostry Joachimy

W ostat­nią nie­dzie­lę 27.09.2015 o godzi­nie 8:30 odpra­wio­no mszę świę­tą w inten­cji s. Joachi­my, z oka­zji jej jubi­le­uszu 80 uro­dzin i 30 lat pra­cy cha­ry­ta­tyw­nej w naszej para­fii. Litur­gii prze­wod­ni­czył ks. pra­łat Zbi­gniew Zembrzu­ski — Dyrek­tor Cari­tas Archi­die­ce­zji Warszawskiej.

S. Joachi­ma Skał­ka przy­szła na świat 29 wrze­śnia 1935 r. w Trze­me­śni, gdzie rów­nież 13 paź­dzier­ni­ka dostą­pi­ła łaski chrztu świę­te­go. Jako dwu­dzie­sto­let­nia dziew­czy­na wstą­pi­ła do Zgro­ma­dze­nia Córek Bożej Miło­ści w Kra­ko­wie, gdzie sta­wia­ła swo­je pierw­sze kro­ki w życiu zakon­nym, prze­cho­dząc kolej­ne eta­py for­ma­cji począt­ko­wej. Pierw­szą pro­fe­sję zło­ży­ła 26 sierp­nia 1958 r., a ślu­by wie­czy­ste przy­ję­ła z rąk arcy­bi­sku­pa Karo­la Woj­ty­ły 20 sierp­nia 1964 r. Posłu­gi­wa­ła w róż­nych domach Zgro­ma­dze­nia: w Kra­ko­wie, Jastrzę­biu Zdro­ju, Pil­cho­wi­cach, Pabia­ni­cach i Ple­szo­wie, głów­nie pra­cu­jąc w pral­ni. W cza­sie tych lat mia­ła moż­li­wość przy­pa­trzeć się z bli­ska bie­dzie ludz­kiej, któ­ra nie­raz przyj­mu­je bar­dzo zaska­ku­ją­ce obli­cza: bie­dy moral­nej czy też mate­rial­nej, a nie­jed­no­krot­nie rów­nież zdrowotnej.

4 paź­dzier­ni­ka 1985 r. Sio­stra przy­by­ła do domu Córek Bożej Miło­ści w War­sza­wie, przy uli­cy Tapi­cer­skiej, gdzie zosta­ła skie­ro­wa­na przez prze­ło­żo­nych, by pod­jąć pra­cę w Cari­tas, dzia­ła­ją­cej przy para­fii św. Fran­cisz­ka z Asy­żu. Do jej zadań nale­ża­ło odwie­dza­nie ludzi cho­rych, samot­nych, nie­peł­no­spraw­nych, z któ­ry­mi też wyjeż­dża­ła na reko­lek­cje i wypo­czy­nek, m. in. do Łaź­nie­wa i Buska ‑Zdro­ju. Sta­ra­ła się w deli­kat­ny spo­sób zara­dzać potrze­bom rodzin wie­lo­dziet­nych, samot­nych matek, bądź tych, któ­rzy z róż­nych przy­czyn zna­leź­li się w trud­nym poło­że­niu, poprzez uczci­we gospo­da­ro­wa­nie dobra­mi otrzy­my­wa­ny­mi w para­fii: pie­niędz­mi, żyw­no­ścią, odzie­żą. Oczy­wi­ście wszyst­kie te dzia­ła­nia były moż­li­we ze wzglę­du na przy­chyl­ność wie­lo­let­nie­go pro­bosz­cza parafii
ks. pra­ła­ta Wła­dy­sła­wa Nowic­kie­go oraz życz­li­wą współ­pra­cę całe­go zespo­łu Cari­tas, ist­nie­ją­ce­go przy para­fii, wraz z któ­rym s. Joachi­ma kwe­sto­wa­ła w każ­dą pierw­szą nie­dzie­lę mie­sią­ca na rzecz naj­bar­dziej potrze­bu­ją­cych pod­opiecz­nych, i z któ­rym to Zespo­łem, co roku, przygotowywała
Dzień Cho­re­go, spo­tka­nie wiel­ka­noc­ne czy też wigilię.

Przez trzy­dzie­ści lat pra­cy w para­fii św. Fran­cisz­ka z Asy­żu, s. Joachi­ma żyła sło­wa­mi Jezu­sa: Wszyst­ko, co uczy­ni­li­ście jed­ne­mu z tych naj­mniej­szych… oraz oka­za­ła się wier­ną cór­ką zało­ży­ciel­ki Zgro­ma­dze­nia Córek Bożej Miło­ści, Słu­żeb­ni­cy Bożej Mat­ki Fran­cisz­ki Lech­ner, któ­ra hasłem dla swo­ich sióstr uczy­ni­ła sło­wa: Wszyst­ko dla Boga, dla BIEDNYCH, dla nasze­go Zgro­ma­dze­nia.

Wię­cej o Sio­strach Cór­kach Bożej Miło­ści moż­na prze­czy­tać na stro­nie inter­ne­to­wej zgromadzenia.