Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej
Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej na prośbę księdza proboszcza powoływani są przez ordynariusza diecezji do pomocy kapłanom w rozdzielaniu Ciała Pańskiego. Kapłani posyłają ich co niedzielę do prawie trzydziestu chorych parafian, którzy sami nie mogą przybyć na Mszę Świętą. Ich posługa jest również przydatna podczas uroczystości i świąt, kiedy na Eucharystii gromadzi się wielu wiernych.
Historia szafarzy w naszej parafii rozpoczęła się w 12 maja 1994 roku, kiedy z rąk księdza biskupa Mariana Dusia przyjęli błogosławieństwo Jerzy Chrościcki i Marek Serkowski. Blisko sześć lat później grono poszerzyło się o trzech kolejnych: Andrzeja Kaniewskiego, świętej pamięci Edmunda Śliwę oraz Jerzego Zywerta, których 15 kwietnia 2000 roku powołał ksiądz biskup Piotr Jarecki. 27 marca 2004 dołączył Jan Kacprzyk, a promocję otrzymał z rąk księdza kardynała Kazimierza Nycza. Grzegorz Wyszyński i Witold Ciechomski otrzymali błogosławieństwo od księdza biskupa Tadeusza Pikusa w 2008, a w 2011 Jacek Borowski i Eugeniusz Perzanowski od księdza kardynała Kazimierza Nycza. Najkrócej w tym gronie są Andrzej Mateja i Tomasz Wróbel, których ustanowił ksiądz kardynał Kazimierz Nycz 14 czerwca 2014. W ten sposób nasza parafia ma jeden z najliczniejszych zespołów Nadzwyczajnych Szafarzy w Archidiecezji.
Każdy z nich jest mężem i ojcem, kilkoro dziadkami. Na co dzień pracują jako biznesmeni, urzędnicy, inżynierowie. Są wśród nich i emeryci, bo rozpiętość wieku sięga ponad sześciu dekad.
Odnowieniu i pogłębieniu duchowości służą im comiesięczne spotkania z opiekunem oraz czterokrotnie w roku przeżywają swoje archidiecezjalne dni skupienia.