Podsumowanie roku 2022

31.12.2022 r.

Dro­dzy Para­fia­nie, Bra­cia i Siostry! 

Dzi­siaj 31 grud­nia 2022 roku o g. 9:34 odszedł do Pana w wie­ku 95 lat dro­gi naszym ser­com papież eme­ryt Bene­dykt XVI. Jego śmierć w ostat­nim dniu roku jest dla nas dzi­siaj zapro­sze­niem nie tyl­ko do spoj­rze­nia na prze­mi­jal­ność nasze­go życia, ale rów­nież na owoc­ność wypeł­nie­nia nasze­go ziem­skie­go powo­ła­nia. Misja powie­rzo­na przez Chry­stu­sa Józe­fo­wi Rat­zin­ge­ro­wi dobie­gła koń­ca. Pozo­sta­wił po sobie wie­le wspa­nia­łych owo­ców, cho­ciaż­by w posta­ci ency­klik, homi­lii, doku­men­tów, publi­ka­cji. Wdzięcz­ni za oso­bę czci­god­ne­go Papie­ża chce­my spoj­rzeć na minio­ny rok rów­nież szu­ka­jąc owo­ców tej misji, do któ­rej Bóg powo­łał nas samych w tej parafii.

Gdy ktoś umie­ra pozo­sta­wia po sobie testa­ment. Papież Bene­dykt XVI na począt­ku swo­je­go pon­ty­fi­ka­tu odwie­dza­jąc naszą Ojczy­znę w cza­sie homi­lii na kra­kow­skich Bło­niach 28.05.2006 roku zwró­cił się do Pola­ków z proś­bą w sied­miu inten­cjach. Dzi­siaj może­my odczy­ty­wać je na nowo, niech ten swo­isty „testa­ment” nie­ży­ją­ce­go już Papie­ża pomo­że nam doko­nać rachun­ku sumie­nia na koniec roku, któ­ry zawsze nie ogra­ni­cza się tyl­ko do dostrze­że­nia bra­ków i sła­bo­ści, ale przede wszyst­kim jest oka­zją do dzięk­czy­nie­nia za wszel­kie dobro, któ­re otrzymujemy. 

„Ja, Bene­dykt XVI, następ­ca Papie­ża Jana Paw­ła II, pro­szę was:

- byście sto­jąc na zie­mi, wpa­try­wa­li się w nie­bo — w Tego, za któ­rym od dwóch tysię­cy lat podą­ża­ją kolej­ne poko­le­nia żyją­ce na naszej zie­mi, odnaj­du­jąc w Nim osta­tecz­ny sens ist­nie­nia; — pro­szę was, byście umoc­nie­ni wia­rą w Boga, anga­żo­wa­li się żar­li­wie w umac­nia­nie Jego Kró­le­stwa na zie­mi, Kró­le­stwa dobra, spra­wie­dli­wo­ści, soli­dar­no­ści i miłosierdzia;

- pro­szę was, byście odważ­nie skła­da­li świa­dec­two Ewan­ge­lii przed dzi­siej­szym świa­tem, nio­sąc nadzie­ję ubo­gim, cier­pią­cym, opusz­czo­nym, zroz­pa­czo­nym, łak­ną­cym wol­no­ści, praw­dy i poko­ju; — pro­szę was, byście czy­niąc dobro bliź­nie­mu i trosz­cząc się o dobro wspól­ne, świad­czy­li, że Bóg jest miło­ścią; — pro­szę was w koń­cu, byście skar­bem wia­ry dzie­li­li się z inny­mi naro­da­mi Euro­py i świa­ta, rów­nież przez pamięć o waszym Roda­ku, któ­ry jako następ­ca św. Pio­tra czy­nił to z nie­zwy­kłą mocą i sku­tecz­no­ścią; — pro­szę was tak­że, byście pamię­ta­li o mnie w waszych modli­twach i ofia­rach, tak jak pamię­ta­li­ście o moim wiel­kim Poprzed­ni­ku, bym wypeł­nił misję powie­rzo­ną mi przez Chry­stu­sa; - pro­szę was, trwaj­cie moc­ni w wie­rze! Trwaj­cie moc­ni w nadziei! Trwaj­cie moc­ni w miłości!”

Minio­ny rok był dla naszej para­fii bar­dzo trud­ny pod wzglę­dem obsa­dy dusz­pa­ster­skiej. Po cho­ro­bie i hospi­ta­li­za­cji ks. Kazi­mie­rza Fieć­ko, i jego przej­ściu do Domu Eme­ry­tów odno­wi­ła się cho­ro­ba dru­gie­go wika­riu­sza — ks. Kami­la Sta­wiń­skie­go, któ­ry po wie­lu mie­sią­cach lecze­nia został zwol­nio­ny z obo­wiąz­ków dusz­pa­ster­skich i skie­ro­wa­ny na dłuż­sze lecze­nie szpi­tal­ne. Stra­ta 2 spo­śród 3 wika­riu­szy sta­no­wi­ła dla nas ogrom­ne wyzwa­nie, aby spro­stać obo­wiąz­kom dusz­pa­ster­skim. Z rado­ścią powi­ta­li­śmy nato­miast przy­by­cie na prak­ty­kę dusz­pa­ster­ską ks. dia­ko­na Paw­ła Cygle­ra, któ­ry po przy­ję­ciu świę­ceń kapłań­skich osta­tecz­nie został skie­ro­wa­ny już na sta­łe do pra­cy dusz­pa­ster­skie w naszej para­fii, za co jeste­śmy Bogu wdzięcz­ni. Pole­ca­my go modli­twie wszyst­kich para­fian, jak rów­nież pro­si­my o modli­twę o nowe powo­ła­nia kapłań­skie i zakon­ne z naszej para­fii. W cią­gu roku pro­si­li­śmy o wspar­cie dusz­pa­ster­skie róż­nych księ­ży, wśród nich był rów­nież ks. Car­los Cesar Dama­glio – wie­lo­let­ni rek­tor Semi­na­rium Misyj­ne­go Redemp­to­ris Mater w Belem w Bra­zy­lii, któ­ry wró­cił do Pol­ski. Jak się oka­za­ło, Jego rów­nież skie­ro­wał ks. Kar­dy­nał Kazi­mierz Nycz do pra­cy w naszej para­fii. W ten spo­sób razem z pro­bosz­czem i wika­riu­szem — ks. Sła­wo­mi­rem Star­kow­skim obec­nie w naszej para­fii pra­cu­je 3 wika­riu­szy oraz rezy­dent ks. Andrzej Łagu­na – sędzia Sądu Metro­po­li­tal­ne­go War­szaw­skie­go. W para­fii poma­ga nam gor­li­wie ksiądz koman­dor Ryszard Preuss – kape­lan Nad­wi­ślań­skie­go Oddzia­łu Stra­ży Gra­nicz­nej. Módl­cie się za nas, aby­śmy mogli wytrwać w wypeł­nia­niu nasze­go powołania.

Po pan­de­mii obser­wu­je­my nie­wiel­ki wzrost gor­li­wo­ści w prak­ty­ko­wa­niu wia­ry i kar­mie­niu się sakra­men­ta­mi. Po ubie­gło­rocz­nym dra­ma­tycz­nym spad­ku licz­by osób uczest­ni­czą­cych w mszy św. nie­dziel­nej do oko­ło 1300, obec­nie w listo­pa­dzie w cza­sie corocz­ne­go licze­nia odno­to­wa­li­śmy wzrost do pra­wie 1700 osób. Każ­dy powrót do Kościo­ła cie­szy, dale­ko nam jed­nak do 2300 domi­ni­can­tes sprzed pan­de­mii. Takie wyni­ki odno­to­wu­je więk­szość war­szaw­skich para­fii. Te licz­by mówią same za sie­bie, mają one wpływ na wszel­kie dzie­dzi­ny funk­cjo­no­wa­nia naszej para­fii: dusz­pa­ster­skie, sakra­men­tal­ne, eko­no­micz­ne i personalne. 

Tra­dy­cyj­nie dzię­ku­ję za obec­ność Sióstr Zakon­nych — Córek Bożej Miło­ści, któ­re wspie­ra­ją naszą para­fię swo­ją modli­twą i pra­cą kate­che­tycz­ną. Wdzięcz­ny Bogu jestem za gro­no 12 kate­che­tów, wśród któ­rych 9 to męż­czyź­ni. W tym kon­tek­ście uświa­da­mia­my sobie moc­niej, że sko­ro rodzi­ce mają pod­sta­wo­wą rolę w pro­ce­sie kate­che­tycz­nym, oni są pierw­szy­mi kate­che­ta­mi i prze­ka­zi­cie­la­mi wia­ry dla swo­ich dzie­ci, to misja ojców jest tutaj pierw­szo­rzęd­na i niezastąpiona. 

Jestem wdzięcz­ny za pra­cę wszyst­kich pra­cow­ni­ków para­fii i wolon­ta­riu­szy. Pani Boże­ny z Legio­nu Maryi, Pani Elż­bie­ty z kan­ce­la­rii, Pana Wie­sła­wa, Pana Micha­ła – zakry­stia­na. Od jutra powi­ta­my w naszym gro­nie nowe­go orga­ni­stę — Pana Micha­ła Przy­godz­kie­go, absol­wen­ta Uni­wer­sy­te­tu Muzycz­ne­go Fry­de­ry­ka Cho­pi­na w War­sza­wie i obec­nie dok­to­ran­ta tej uczel­ni. Życzy­my mu, aby mógł zna­leźć w nas wspól­no­tę ludzi wie­rzą­cych chęt­nie chwa­lą­cych Boga swo­im śpie­wem. Dzię­ku­ję rów­nież pra­cow­ni­kom Admi­ni­stra­cji Cmen­ta­rza i wie­lu wolon­ta­riu­szom. Ich codzien­na pra­ca sta­no­wi trzon dla funk­cjo­no­wa­nia dusz­pa­ster­skie­go para­fii. Cie­szy fakt, że pra­ca na rzecz para­fii nie jest trak­to­wa­na przez naszych pra­cow­ni­ków i wolon­ta­riu­szy jak zwy­kłe zaję­cie, ale przede wszyst­kim jako służ­ba same­mu Chry­stu­so­wi. Dzię­ku­ję Panom Toma­szo­wi i Jaku­bo­wi za zaan­ga­żo­wa­nie w opra­wę muzycz­ną zarów­no litur­gii dla dzie­ci w dol­nym koście­le, jak i Balu Wszyst­kich Świętych.

W dusz­pa­ster­stwie sakra­men­tal­nym naszej para­fii w minio­nym roku odno­to­wa­li­śmy 67 chrztów dzie­ci, to spo­ry spa­dek w sto­sun­ku do ubie­głe­go roku, kie­dy ochrzci­li­śmy 92 dzie­ci. Sakra­ment bierz­mo­wa­nia przy­ję­ły 56 osób (w ubie­głym roku 42). Sakra­ment mał­żeń­stwa zawar­ło 10 par (rok temu 11). W ubie­głym roku zmar­ło 185 Para­fian (to nie­wiel­ki, ale kolej­ny wzrost, w sto­sun­ku do 150 w 2019 roku, 164 w roku 2020 i 181 w roku 2021), z cze­go tyl­ko 64 pogrze­by Para­fian odby­ły się w naszym koście­le, a 121 razy kan­ce­la­ria para­fial­na wyda­ła zgo­dę na pochó­wek poza para­fią. Przy tej oka­zji przy­po­mi­na­my, że zawsze lepiej, jeśli msza pogrze­bo­wa odby­wa się we wła­snej para­fii i może w niej uczest­ni­czyć nie tyl­ko naj­bliż­sza rodzi­na, ale rów­nież śro­do­wi­sko para­fial­ne: sąsie­dzi i zna­jo­mi. Na para­fial­nym cmen­ta­rzu zosta­ło pocho­wa­nych w sumie 93 oso­by (105 w ubie­głym roku). 

Dzię­ku­je­my Bogu za pra­cę dusz­pa­ster­ską Nad­zwy­czaj­nych Sza­fa­rzy Komu­nii Świę­tej, któ­rzy wspo­ma­ga­ją księ­ży nie tyl­ko w udzie­la­niu Komu­nii św. w cza­sie Mszy św., ale tak­że zano­szą Komu­nię św. do cho­rych w domu, to pięk­na pra­ca dusz­pa­ster­ska, włą­cza­ją­ca oso­by cho­re w żywą wspól­no­tę naszej para­fii. Takich odwie­dzin w domu cho­rych było w ubie­głym roku 455. Służ­ba litur­gicz­na ołta­rza wzbo­ga­ci­ła się w tym roku o 4 nowych lektorów.

W 2022 roku uru­cho­mio­ny został w peł­ni nasz para­fial­ny pro­jekt wynaj­mu budyn­ku para­fial­ne­go na przed­szko­le. Budy­nek, któ­ry był w złym sta­nie tech­nicz­nym, prze­szedł koniecz­ny remont z prze­bu­do­wą na koszt najem­cy. Zre­ali­zo­wa­nie tego przed­się­wzię­cia wyma­ga­ło jed­nak od para­fii duże­go wysił­ku inwe­sty­cyj­ne­go. Aby budy­nek przed­szkol­ny mógł być w cało­ści wyna­ję­ty musie­li­śmy prze­nieść z nie­go nie­któ­re funk­cje para­fial­ne, przede wszyst­kim kan­ce­la­rię para­fial­ną, dla któ­rej zna­leź­li­śmy miej­sce na zaple­czu kościo­ła. Prze­pro­wa­dza­jąc remont gene­ral­ny z prze­bu­do­wą zaadop­to­wa­li­śmy pomiesz­cze­nia nie mają­ce do tej pory żad­nej infra­struk­tu­ry (maga­zy­ny), zyska­li­śmy w ten spo­sób nowe powierzch­nie, któ­re zna­czą­co powięk­szy­ły kan­ce­la­rię: obec­nie skła­da się ona z dużej pocze­kal­ni z toa­le­tą przy­sto­so­wa­ną dla osób nie­peł­no­spraw­nych, trzech pomiesz­czeń kan­ce­la­ryj­nych oraz archi­wum. Prze­bu­do­wie pod­da­ny został wcze­śniej­szy układ pomiesz­czeń, powięk­szo­no otwo­ry okien­ne i drzwio­we, wsta­wio­na zosta­ła nowa sto­lar­ka okien­na i drzwio­wa, poło­żo­no nowe pod­ło­gi, nową insta­la­cję elek­trycz­ną, tele­in­for­ma­tycz­ną, grzew­czą i wod­no-kana­li­za­cyj­ną, poło­żo­no nowe tyn­ki i poma­lo­wa­no ścia­ny, zain­sta­lo­wa­no sys­tem alar­mo­wy, wyko­na­no nowe meble dedy­ko­wa­ne poszcze­gól­nym pomiesz­cze­niom. Wszyst­kie te pra­ce były koniecz­ną inwe­sty­cją zwią­za­ną z pro­jek­tem naj­mu przed­szko­la, przy tej oka­zji sta­no­wią rów­nież I etap remon­tu budyn­ku kościo­ła. Obec­nie para­fia spła­ca zacią­gnię­te z tego tytu­łu zobo­wią­za­nia finan­so­we. W ten spo­sób powo­li krok po kro­ku zaczy­na­my od zaple­cza remont budyn­ku kościoła.

Już ponad 3 lata temu — we wrze­śniu 2019 roku — zło­żo­ny został wnio­sek do Naro­do­we­go Fun­du­szu Ochro­ny Śro­do­wi­ska i Gospo­dar­ki Wod­nej o dofi­nan­so­wa­nie ter­mo­mo­der­ni­za­cji nasze­go kościo­ła. Plan ter­mo­mo­der­ni­za­cji jest kom­plek­so­wy, zakła­da: wymia­nę okien i drzwi zewnętrz­nych, docie­ple­nie dachu i kopu­ły, remont ele­wa­cji z docie­ple­niem ścian, wymia­nę sys­te­mu c.o i insta­la­cję ogrze­wa­nia pod­ło­go­we­go wraz z wymia­ną posadz­ki, insta­la­cję wen­ty­la­cji, moder­ni­za­cję insta­la­cji elek­trycz­nej, insta­la­cję pane­li foto­wol­ta­icz­nych. Do wnio­sku dołą­czo­ne zosta­ły spo­rzą­dzo­ne przez para­fię audy­ty ener­ge­tycz­ne, inwen­ta­ry­za­cje i przed­mia­ry, zało­że­nia archi­tek­to­nicz­no-budow­la­ne i kosz­to­ry­sy. Wyko­na­li­śmy bar­dzo dużą pra­cę kon­cep­cyj­ną, ufa­my, iż zakoń­czy się ona przy­zna­niem dota­cji, jeśli taka jest wola Boża. Wie­lo­krot­nie pro­si­li­śmy i nadal pro­si­my o modli­twę w tej inten­cji. W tym roku uzy­ska­li­śmy już wstęp­ną pozy­tyw­ną oce­nę for­mal­ną wnio­sku. Z uzy­ska­nych w Fun­du­szu infor­ma­cji wyni­ka, że nie ma moż­li­wo­ści rewa­lo­ry­za­cji prze­wi­dzia­nej 3 lata temu we wnio­sku kwo­ty dota­cji, mimo wzro­stu cen. Ozna­cza to dla nas, że w przy­pad­ku przy­zna­nia dota­cji będzie­my musie­li zre­ali­zo­wać cały zakres ter­mo­mo­der­ni­za­cji w ramach tam­tej kwo­ty, a bra­ku­ją­ce środ­ki uzu­peł­nić z pie­nię­dzy uzbie­ra­nych przez Para­fię. Prze­pro­wa­dza­my obli­cze­nia doty­czą­ce uak­tu­al­nie­nia kosz­tów pro­jek­tu, na tej pod­sta­wie podej­mie­my decy­zję odno­śnie przy­stą­pie­nia do reali­za­cji projektu. 

Na cmen­ta­rzu para­fial­nym uda­ło się nam pozy­skać dofi­nan­so­wa­nie z rezer­wy budże­to­wej Kan­ce­la­rii Pre­mie­ra Rady Mini­strów i we współ­pra­cy z Fun­da­cją „Nie Zapo­mnij O Nas, Powstań­cach War­szaw­skich” i Fir­mą Gra­ni­ty Skwa­ra zre­kon­stru­owa­li­śmy pomnik-ołtarz upa­mięt­nia­ją­ce­go 7 Pułk Pie­cho­ty Armii Kra­jo­wej „Gar­łuch”. Pomnik ze wzglę­du na bar­dzo zły stan tech­nicz­ny, zagra­ża­ją­cy bez­pie­czeń­stwu, został cał­ko­wi­cie roze­bra­ny i odtwo­rzo­ny na nowo

Dzia­łal­ność cha­ry­ta­tyw­na naszej para­fii to tra­dy­cyj­nie pra­ca Para­fial­ne­go Zespo­łu Cari­tas pod kie­row­nic­twem Pani Ali­cji, obej­mu­ją­ca punkt wyda­wa­nia odzie­ży, sta­łą opie­kę nad ubo­gi­mi rodzi­na­mi i przy­go­to­wa­nie oko­licz­no­ścio­wych paczek świą­tecz­nych oraz koor­dy­no­wa­na przez Panią Syl­wię akcja pod nazwą „otwar­ta sza­fa”, któ­ra jest miej­scem, gdzie za dar­mo moż­na zaopa­trzyć się w wyse­lek­cjo­no­wa­ne uży­wa­ne ubra­nia dobrej jako­ści. Oprócz tego Para­fia wspie­ra Wspól­no­tę Chleb Życia, któ­ra pro­wa­dzi domy dla osób bez­dom­nych, m.in. Dom „Beta­nia” przy ul. Łopu­szań­skiej, wspie­ra­my też misjo­na­rzy, któ­rzy regu­lar­nie odwie­dza­ją naszą para­fię pro­sząc o jał­muż­nę. Współ­pra­cu­je­my z Pol­skim Czer­wo­nym Krzy­żem, któ­ry poma­ga nam w zbiór­ce i dys­try­bu­cji uży­wa­nych ubrań. Woj­na na Ukra­inie wzbu­dzi­ła ogrom­ne pokła­dy nasze­go współ­czu­cia i chę­ci pomo­cy. Orga­ni­zo­wa­li­śmy zbiór­ki mate­rial­ne i rze­czo­we, nie­któ­rzy Para­fia­nie przy­ję­li uchodź­ców do swo­ich domów. Niech Jezus zawsze obec­ny w ubo­gich sam będzie dla Was zapła­tą. Spek­ta­ku­lar­na była zbiór­ka prze­pro­wa­dzo­na na rzecz para­fii w Rów­nem, któ­ra za pośred­nic­twem ks. Mar­ka Bole­wic­kie­go (byłe­go wika­riu­sza) zosta­ła wspar­ta sumą ponad 50 tys. zł.

Cie­szą rów­nież wszel­kie nowe ini­cja­ty­wy dusz­pa­ster­skie, takie jak warsz­ta­ty dla ojców Tato.net. orga­ni­zo­wa­ne wraz z Fun­da­cją św. Cyry­la i Meto­de­go, czy rand­ka mał­żeń­ska z Panem Bogiem orga­ni­zo­wa­na przez Kościół Domo­wy. Kolej­ny raz bra­cia i sio­stry z II wspól­no­ty neo­ka­te­chu­me­nal­nej poszli do domów miesz­kań­ców naszej para­fii, aby dzie­lić się doświad­cze­niem swo­jej wia­ry. Nie spo­sób wymie­nić wszyst­kie­go, co dzia­ło się w dusz­pa­ster­stwie naszej para­fii. Patrząc na to co było chce­my zawsze jed­nak skła­dać Bogu dzięk­czy­nie­nie i mieć wzrok wpa­trzo­ny w nie­bo, do cze­go zachę­ca nas papież Bene­dykt XVI „– byście sto­jąc na zie­mi, wpa­try­wa­li się w nie­bo — w Tego, za któ­rym od dwóch tysię­cy lat podą­ża­ją kolej­ne poko­le­nia żyją­ce na naszej zie­mi, odnaj­du­jąc w Nim osta­tecz­ny sens istnienia”

Ks. Marek Makow­ski — proboszcz